Deze keer zullen we beginnen met een leuk verhaaltje; we zitten nu in Noord Colombia aan de Caribbische kust. Een paar dagen terug zaten we te eten in een leuk restaurantje, toen er een schoenenpoetser langskwam om voor 50 cent je schoenen weer op te lappen. Hilarisch om zijn gezicht te zien toen hij doorhad dat iedereen slippers aanhad. Niet echt een goede beroepskeuze hier in het tropische paradijs dus...

Maargoed, we waren gebleven bij de Galapagos eilanden en de hoofdstad van Ecuador; Quito. In Quito hebben we wat door de stad gewandeld en zijn we naar de evenaar geweest! Hier hebben we experimentjes gedaan, en het is echt waar; het water draait aan de Noord en Zuid helft van de evenaar tegengesteld door het putje. We hebben de bewijzen vastgelegd op video. Op de evenaar zelf draait het water niet en stroomt het recht naar beneden. Heel apart om te zien.

Ook moesten we proberen om met gesloten ogen over de evenaar te lopen, maar door alle krachten is dit alleen mogelijk op een manier alsof je een avondje teveel gedronken hebt. Daarna hebben we een paar meter naast de evenaar nog eens geprobeerd in evenwicht te blijven, waar dit totaal geen probleem was.

Beide hebben we een diploma in ontvangst mogen nemen omdat we op de evenaar een ei konden laten balanceren op een spijker en zijn we in een paar minuten tijd wel 20 keer van de Zuiderhelft naar de Noorderhelft van de wereld gehopt en weer terug!
Na Quito hadden we een paar drukke reisdagen voor de boeg en zijn we de grens naar Colombia overgegaan. Hier zagen we in eerste instantie wat tegenop, omdat ons reisboek vertelde dat ze hier nog wel eens moeilijk konden gaan doen... Nou, voor ons was dit de makkelijkste en meest relaxte grensovergang ooit. Heel fijn dus, we konden direct door naar onze overnachtingsplaats in Colombia. Hier zijn we dezelfde middag nog naar een prachtige gotische kerk geweest, die tegen een rots aangebouwd was. De legende van deze kerk op een speciale plek is dat de heilige maagd ooit verschenen is op de rots, dus hebben ze een monument in de vorm van een prachtige kerk gebouwd.

De volgende dag op naar Popayan waar onderweg de bus twee keer gestopt werd voor controle. Natuurlijk werd Rosanne's tas er weer uitgekozen en moest de hele boel open. Rosanne is altijd de lul, ook op de vliegvelden wordt ze er regelmatig uitgehaald. (Ja Nikky, weet je het nog op Schiphol toen we naar Griekenland gingen, zo is het ooit begonnen en het lijkt wel of het op mijn voorhoofd geschreven staat).
De hele bus werd vervolgens doorzocht en zo verloren we weer een half uur van onze tijd. Een pick-up auto voor ons werd zelfs compleet gestript, achterbank eruit, rubber uit de achterbak, politie onder de auto, niet normaal! Maargoed we kwamen veilig aan in de avond, hebben chips met yoghurt moeten eten omdat we geen normaal restaurant konden vinden en sliepen in een vreselijk 'hotel'. Gelukkig hadden ze in het plaatsje waar we vervolgens naartoe gingen een geweldig restaurant die pannekoeken besmeerde met een centimeter dikke laag dulce de leche (bebogeen/caramel) en heerlijke fruit/ ijs vullingen, jammie, dat was dus avondeten en ontbijt! Vanuit daar een vliegtuig gepakt naar Cartagena in Noord Colombia, kwamen we toch niet Michelle en Amena (van een tour in Bolivia) tegen! Daar hebben we dus lekker een avondje mee doorgezakt in een prachtig Cartagena.

In Cartagena moesten we op zoek naar een boot om mee naar Panama te zeilen, maar dit was zo makkelijk nog niet. Gelukkig hebben we voor 8 maart een boot kunnen regelen en moeten we een stukje verderreizen, maar dat geeft niet.
Op dit moment zitten we in PARADISE, heerlijk, fruitshakes drinken, luieren in een hangmat en
Rosanne heeft haar Advanced duikdiploma gehaald, dus nu kunnen we samen toffe duiken doen.
Zo hebben we hier een nachtduik gedaan, wat heeeeel spannend maar supertof was. Doordat de maan nog niet helemaal opgekomen was zag je het plankton groen oplichten als je in het water bewoog. Prachtig! Leuke ervaringen dus weer.
Morgen moeten we dit paradijs helaas weer verlaten en gaan we op naar Sapzurro waar onze zeilboot op ons zal wachten. Wederom weer een heel avontuur om dat plekje te gaan bereiken, maar dit komt vast goed.

Tot horens in Panama!

Ciao, Jasper & Rosanne